cantate, et exsultate, et psallite.

Psallite Domino in cithara;

in cithara et voce psalmi;

in tubis ductilibus, et voce tubae corneae.

Jubilate in conspectu regis Domini:

moveatur mare, et plenitudo ejus;

orbis terrarum, et qui habitant in eo.

Flumina plaudent manu;

simul montes exsultabunt a conspectu Domini:

quoniam venit judicare terram.

Judicabit orbem terrarum in justitia,

et populos in aequitate.

śpiewajcie a weselcie się i grajcie.

Grajcie Panu na cytrze,

na cytrze i z głosem Psalmu,

na puzanach i na kornetach głośnych.

Wykrzykajcie przed oblicznością króla Pana.

Niech się wzruszy morze i pełność jego,

okrąg ziemie i mieszkający na nim.

Rzeki będą klaskać rękoma,

góry społem będą się weselić przed oblicznością Panską,

bo przyszedł sądzić ziemię.

Będzie sądził świat w sprawiedliwości,

a narody w prawości.

(Ps 98, 4–9)

nam flores apparuerunt in terra nostra

et vineae dederunt odorem suum;

quaerite filiae Dominam meam

et nunciate illi

quia ejus amore langueo.

bo ukazały się kwiatki po ziemi naszej

i winnice kwitnące wydały wonność swoję;

szukajcie, córki, pani mojej

i oznajmijcie jej,

że mdleję od miłości.

(na podstawie Pnp 2, 12–13; 5, 8)

in mandatis ejus volet nimis.

Potens in terra erit semen ejus:

generatio rectorum benedicetur.

Gloria et divitiae in domo ejus:

et justitia ejus manet in saeculum saeculi.

Exortum est in tenebris lumen rectis:

misericors, et miserator, et justus.

Jucundus homo qui miseretur et commodat,

disponet sermones suos in judicio:

quia in aeternum non commovebitur.

In memoria aeterna erit justus:

ab auditione mala non timebit.

Paratum cor ejus sperare in Domino,

confirmatum est cor ejus:

non commovebitur donec despiciat inimicos suos.

Dispersit, dedit pauperibus:

justitia ejus manet in saeculum saeculi:

cornu ejus exaltabitur in gloria.

Peccator videbit, et irascetur,

dentibus suis fremet et tabescet:

desiderium peccatorum peribit.

Gloria Patri, et Filio,

et Spiritui Sancto.

Sicut erat in principio, et nunc, et semper,

et in saecula saeculorum. Amen.

w przykazaniu jego będzie się kochał wielce.

Możne na ziemi będzie nasienie jego:

naród prawych będzie błogosławiony.

Sława i bogactwa w domu jego:

a sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków.

Weszła w ciemnościach światłość prawym:

miłościwy, miłosierny i sprawiedliwy.

Rozkoszny człowiek, który się zlituje i pożycza:

będzie miarkował mowy swe z rozsądkiem.

Bo na wieki nie będzie poruszon:

w wiecznéj pamiątce będzie sprawiedliwy.

Nie będzie się bał posłuchu złego:

gotowe serce jego nadzieję mieć w Panu.

Umocnione jest serce jego:

nie poruszy się, aż wzgardzi nieprzyjacioły swymi.

Rozproszył, dał ubogim,

sprawiedliwość jego trwa na wieki wieków:

róg jego wywyższy się w chwale.

Grzesznik ujrzy i będzie się gniewał:

będzie zgrzytał zęboma swemi, a będzie schnął:

żądza niezbożnych zaginie.

Chwała Ojcu i Synowi,

i Duchowi Świętemu.

Jak była na początku, teraz i zawsze,

i na wieki wieków. Amen.

(Ps 112)

Christe eleison.

Kyrie eleison.

Panie, zmiłuj się.

Chryste, zmiłuj się.

Panie, zmiłuj się.

Gloria in excelsis Deo.

Et in terra pax hominibus bonae voluntatis.

Laudamus te.

Benedecicimus te.

Adoramus te.

Glorificamus te.

Gratias agimus tibi propter magnam gloriam tuam.

Domine Deus, Rex caelestis, Deus Pater omnipotens.

Domine Fili unigenite, Iesu Christe.

Domine Deus, Agnus Dei, Filius Patris.

Qui tollis peccata mundi, miserere nobis.

Qui tollis peccata mundi, suscipe deprecationem nostram.

Qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis.

Quoniam tu solus Sanctus.

Tu solus Dominus.

Tu solus Altissimus, Iesu Christe.

Cum Sancto Spiritu in gloria Dei Patris. Amen.

A na ziemi pokój ludziom dobrej woli.

Chwalimy Cię.

Błogosławimy Cię.

Wielbimy Cię.

Wysławiamy Cię.

Dzięki Ci składamy, bo wielka jest chwała Twoja.

Panie Boże, Królu Niebios, Boże, Ojcze wszechmogący.

Panie Synu Jednorodzony, Jezu Chryste.

Panie Boże, Baranku Boży, Synu Ojca.

Który gładzisz grzechy świata, zmiłuj się nad nami.

Który gładzisz grzechy świata, przyjm błaganie nasze.

Który siedzisz po prawicy Ojca, zmiłuj się nad nami.

Albowiem tylko Tyś jest święty.

Tylko Tyś jest Panem.

Tylko Tyś najwyższy, Jezu Chryste.

Z Duchem Świętym w chwale Boga Ojca. Amen.

laudate eum in firmamento virtutis ejus.

Laudate eum in virtutibus ejus;

laudate eum secundum multitudinem magnitudinis ejus.

Laudate eum in sono tubae;

laudate eum in psalterio et cithara.

Laudate eum in tympano et choro;

laudate eum in chordis et organo.

Laudate eum in cymbalis jubilationis.

Omnis spiritus laudet Dominum!

chwalcie go na utwierdzeniu mocy jego.

Chwalcie go w możnościach jego,

chwalcie go według mnóstwa wielkości jego.

Chwalcie go głosem trąby,

chwalcie go na arfie i na cytrze.

Chwalcie go na bębnie i na piszczałce,

chwalcie go na strunach i na organiech.

Chwalcie go na cymbalech krzykliwych:

wszelki duch niechaj Pana chwali.

(Ps 150)

laus ejus in ecclesia sanctorum.

Laetetur Israel in eo qui fecit eum,

et filii Sion exsultent in rege suo.

Laudent nomen ejus in choro;

in tympano et psalterio psallant ei.

Quia beneplacitum est Domino in populo suo,

et exaltabit mansuetos in salutem.

Exsultabunt sancti in gloria;

laetabuntur in cubilibus suis.

chwała jego w zgromadzeniu świętych.

Niech się weseli Izrael w tym, który go stworzył,

a synowie Syjońscy niech się radują w królu swoim.

Niechaj imię jego chwalą w śpiewaniu społecznym,

na bębnie i na arfie niechaj mu grają:

bo się kocha Pan w ludu swoim

i podwyższy ciche ku zbawieniu.

Rozweselą się święci w chwale,

rozradują się w łożnicach swoich.

(Ps 149, 1–5)

protegat te nomen Dei Jacob.

Mittat tibi auxilium de sancto,

et de Sion tueatur te.

Memor sit omnis sacrificii tui,

et holocaustum tuum pingue fiat.

niechaj cię obroni imię Boga Jakobowego.

Niech ci zeszle pomoc z świątnice

a z Syjonu niechaj cię broni.

Niechaj pomni na wszelką ofiarę twoję

a całopalenie twoje niech tłuste będzie.

(Ps 20, 2–4)

Ecce sponsus venit, exite obviam ei.

Prudentes virgines ornaverunt suas lampades,

et intraverunt cum sponso ad nuptias.

Fatuae autem clamabant:

Domine, Domine, aperi nobis.

Et sponsus respondens, ait:

Amen dico vobis, nescio vos.

Vigilate ergo, quia nescitis diem neque horam.

Oto oblubieniec idzie, wyjdźcie mu na spotkanie.

Panny mądre opatrzyły swoje lampy

i weszły z oblubieńcem na gody.

Głupie zaś wołały:

Panie, Panie, otwórz nam.

A on odpowiadając, rzekł:

Zaprawdę powiadam wam, nie znam was.

Czuwajcie więc, bo nie znacie dnia ani godziny.

(na podstawie Mt 25, 6–13)

messui myrrham meam cum aromatibus meis;

comedi favum cum melle meo;

bibi vinum meum cum lacte meo;

comedite, amici, et bibite,

et inebriamini, carissimi.

zebrałem mirrę moję z wonnemi ziołami memi,

jadłem plastr z miodem moim,

piłem wino moje z mlekiem moim.

Jedzcież, przyjaciele, i pijcie

a popijcie się, namilszy!

(Pnp 5, 1)

Pater, Verbum, et Spiritus Sanctus:

et hi tres unum sunt.

Unus Deus, una fides, unum baptisma.

Unus Deus et Pater omnium,

qui est super omnes, et per omnia, et in omnibus nobis,

qui es benedictus in saecula saeculorum. Amen.

Ociec, Słowo i Duch święty,

a ci trzej jedno są.

Jeden Pan, jedna wiara, jeden chrzest,

jeden Bóg i Ociec wszytkich,

który jest nade wszytkie i po wszytkim i we wszytkich nas,

który jest błogosławiony na wieki wieków. Amen.

(1J 5, 7; Ef 4, 5–6)

equum et ascensorem projecit in mare.

Dextera Domini fecit virtutem;

dextera Domini exaltavit me.

Dominus quasi vir pugnator,

Omnipotens nomen ejus,

currus Pharaonis et exercitum ejus projecit in mare.

konia i jeźdźca zrzucił w morze!

Prawica Panska uczyniła moc,

prawica Panska wywyższyła mię.

Pan jako mąż waleczny,

Wszechmocny imię jego,

Wozy Faraonowe i wojsko jego wrzucił w morze.

(Wj 15, 1; Ps 118, 16; Wj 15, 3–4)

Concupiscit, et deficit anima mea in atria Domini;

cor meum et caro mea exsultaverunt in Deum vivum.

Etenim passer invenit sibi domum,

et turtur nidum sibi, ubi ponat pullos suos:

altaria tua, Domine virtutum,

rex meus, et Deus meus.

Beati qui habitant in domo tua, Domine ;

in saecula saeculorum laudabunt te.

żąda i ustaje dusza moja do pałaców Panskich.

Serce moje i ciało moje rozweseliły się w Bogu żywym.

Bo i wróbl nalazł sobie domek,

i synogarlica gniazdo sobie, gdzie by położyła ptaszęta swoje:

Ołtarze twoje, Panie zastępów, królu mój i Boże mój!

Błogosławieni, którzy mieszkają w domu twoim, Panie:

na wieki wieków będą cię chwalić.

(Ps 84, 2–5)

qui Christi vestigia sunt secuti:

et quia pro eius amore sanguine suum fuderunt,

ideo cum Christo exsultant sine fine.

którzy poszli w ślady Chrystusa,

przelali swoją krew z miłości do niego,

dlatego z Chrystusem królować będą na wieki.