Stört nicht unsern sanften Schlummer;

Ehrgeiz hat uns nie besiegt.

Mit dem unbesorgten Leben,

Das der Schöpfer uns gegeben,

Sind wir ruhig und vergnügt.

nie zakłóci nam spokoju snu,

pycha nas nie pokonała.

W beztroskim życiu,

które dał nam Stwórca,

jesteśmy spokojni i szczęśliwi.

Der spielenden Wellen

Versilbert das Ufer,

beperlet den Strand.

Die rauschenden Flüsse,

die sprudelnden Quellen.

Bereichern, befruchten,

beperlen den Strand.

Und machen in tausend

vergnügenden Fällen

Die Güte des herrlichen

Schöpfers bekannt.

igrających fal,

osrebrzają brzeg

perłowej plaży.

Rwące rzeki,

tryskające źródła

wzbogacają, użyźniają

i odświeżają ziemię.

Na tysiąc sposobów

dają poznać dobroć

chwalebnego Stwórcy.

Euer Silber soll mich locken

Dem zum Ruhm, Der euch gemacht,

Da ihr fall’t; will ich mich schwingen

Himmelwärts, und den besingen,

Der die Welt hervorgebracht.

Wasze srebro przyciąga mnie

do chwały Tego, który mnie stworzył.

Przez Wasz upadek, chcę wznieść się ku niebu

i śpiewać Temu,

który stworzył świat.

Ruhiger Gelassenheit!

Selbst die Seele wird erfreut,

[Da, in deiner Süßigkeit,

Ich mir hier nach dieser Zeit

Voll mühsel’ger Eitelkeit],

Jene Ruh vor Augen stelle,

Die uns ewig ist bereit.

spokoju!

Sprawi, że dusza moja będzie radosna,

gdy po czasie męczącej próżności,

zobaczy przed oczyma spokój,

który jest przygotowany dla nas w wieczności.

Der auf solche weise Weise

Alle Welt so herrlich schmückt.

Der uns durchs Gehör erquickt,

Der uns durchs Gesicht entzückt,

Wenn Er Bäum’ und Feld beblühmet,

Sei gepreiset, sei gerühmet!

który w tak mądry sposób

cały świat wspaniale ozdobił.

On, który pobudza nasz słuch,

nasz wzrok,

kwitnieniem drzew i pól.

Niech będzie chwalony i uwielbiony.

hört im Sehen,

Wie, den Schöpfer

zu erhöhen,

Alles jauchzet,

alles lacht.

Höret nur,

des erblühnden

Frühlings Pracht

Ist die Sprache der Natur,

Die uns deutlich

durchs Gesicht,

Allenthalben

mit uns spricht.

dostrzega, jak wszystko cieszy się

i raduje wychwalając Stwórcę.

Posłuchajcie!

Jak rozkwitający przepych wiosny jest mową Natury,

która jasno przez Jego oblicze,

zewsząd do nas przemawia.

Den eitlen Mammon grabt,

Seht, was ihr hier in Lüften

Für reiche Schätze habt.

Sprecht nicht, es ist nur Farb’ und Schein,

Man zählt und schließt es nicht im Kasten ein.

drążycie dla próżnego bogactwa,

spójrzcie, jakie tu na ziemi rozliczne skarby posiadacie.

Nie mów, że przelicza się je i chowa w skrzyniach

tylko dla ich koloru i błysku.

Wo sich Licht und Schatten mischen,

Suchet sich in stiller Lust

Aug’ und Herze zu erfrischen;

Dann erheb’t sich [aus]1 der Brust

Mein zufriedenes Gemüte,

Und lobsingt des Schöpfers Güte

gdzie łączy się światło i cień,

moje oczy i serce poszukują odświeżenia

w cichej przyjemności.

Więc wyrywa się z mojej piersi uwielbienie

dla łaskawości Stwórcy.

Glänzender Gärten bezaubernde Pracht!

Augen, die deine Vortrefflichkeit sehen,

Müßen vor Anmut [erstaunet, gestehen],

Daß dich ein göttlicher Finger gemacht.

lśniącego ogrodu urzekający blasku!

Oczy widząc Twą doskonałość,

zdumione urokiem przyznać muszą,

że stworzył Cię palec Boży.